-
1 inhonestus
in-honestus, a, uminhonesta vulnera O — позорные (т. е. полученные в спину, при бегстве) раны (ср. 3.)2) незнатный, невысокого рода (ignotā matre i. H) -
2 inhonestus
ĭn-hŏnestus, a, um, adj.I.Dishonorable, disgraceful, shameful (class.):II.eho, impure, inhoneste, labes popli!
Plaut. Pers. 3, 3, 4:simus,
Cic. Rosc. Am. 18:ignotā matre inhonestus,
Hor. S. 1, 6, 36:vita,
Sall. C. 20, 9:exitus nobis non inhonestus,
inglorious, Prop. 2, 26, 58 (3, 22, 38 Müll.):mors,
id. 2, 7, 89 (2, 8 b, 27 M.); Liv. 29, 18:vulnus,
Verg. A. 6, 497:(hostes) inhonesta vulnera tergo accipiunt,
Ov. F. 2, 211:pax,
Tac. A. 15, 25:Vitellius gulā et ventre sibi inhonestus,
id. H. 2, 31 Orell. N. cr.:nihil injustum atque inhonestum, Auct. Or. pro Dom. 41: quid hoc joco inhonestius,
more indecent, Val. Max. 7, 8, 9.— Sup.:inhonestissima cupiditas,
Cic. Quint. Fr. 1, 1, 6 fin.:homo turpissimus atque inhonestissimus,
id. Rosc. Am. 18.—Unseemly, ugly, filthy:homo,
Ter. Eun. 2, 3, 65; 5, 4, 16.— Hence, adv.: ĭn-hŏnestē, dishonorably, disgracefully:parere divitias,
Ter. And. 4, 5, 2:accusare,
Cic. Att. 2, 1, 9:submitti alicui,
Vell. 2, 37, 3:(with improbe) facere aliquid,
Gell. 10, 19, 1.— Comp., Capitol. Ver. 8. -
3 inhonestus
in-honestus, a, um, I) unehrenhaft, entehrend, unrühmlich, schimpflich, schmählich, 1) im allg.: a) v. Lebl.: vulnera, Ov.: vita, Sall. u. Tac.: mors, Liv.: exitus non inh., Prop.: responsum, Plin. ep.: pax, Tac. – m. 2. Supin., an hoc inhonestum et inutile factu necne sit addubites? Hor. sat. 1, 4, 124. – inhonestum non est m. Infin., Gell. 6 (7), 3, 46. – b) v. Pers.: ignotā matre inhonestus, verunehrt durch usw., Hor. sat. 1, 6, 36: Vitellius ventre et gulā sibi inhonestus, sich selbst entehrend, Tac. hist. 2, 31: homo turpissimus atque inhonestissimus, Cic. Rosc. Am. 50. – 2) der äußern Erscheinung nach, häßlich, unflätig, vulnus, Verg. Aen. 6, 497:
v. Pers., homo, Ter. eun. 357: quam inhonestae (virgines) solae sint domi, ibid. 938. – II) unanständig, unsittlich, schändlich, lubido, Sall.: nihil quod sit iniustum atque inhonestum, Cic.: consaepta omnia foeda et inhonesta sunt, Cael. in Cic. ep.: quid hoc ioco inhonestius, Val. Max. 7, 8, 9: inhonestissima cupiditas, Cic. – m. 2. Supin., coram qua (familiae subole) neque dicere fas erat quod turpe dictu, neque facere quod inhonestum factu videretur, Tac. dial. 28.
-
4 inhonestus
in-honestus, a, um, I) unehrenhaft, entehrend, unrühmlich, schimpflich, schmählich, 1) im allg.: a) v. Lebl.: vulnera, Ov.: vita, Sall. u. Tac.: mors, Liv.: exitus non inh., Prop.: responsum, Plin. ep.: pax, Tac. – m. 2. Supin., an hoc inhonestum et inutile factu necne sit addubites? Hor. sat. 1, 4, 124. – inhonestum non est m. Infin., Gell. 6 (7), 3, 46. – b) v. Pers.: ignotā matre inhonestus, verunehrt durch usw., Hor. sat. 1, 6, 36: Vitellius ventre et gulā sibi inhonestus, sich selbst entehrend, Tac. hist. 2, 31: homo turpissimus atque inhonestissimus, Cic. Rosc. Am. 50. – 2) der äußern Erscheinung nach, häßlich, unflätig, vulnus, Verg. Aen. 6, 497:v. Pers., homo, Ter. eun. 357: quam inhonestae (virgines) solae sint domi, ibid. 938. – II) unanständig, unsittlich, schändlich, lubido, Sall.: nihil quod sit iniustum atque inhonestum, Cic.: consaepta omnia foeda et inhonesta sunt, Cael. in Cic. ep.: quid hoc ioco inhonestius, Val. Max. 7, 8, 9: inhonestissima cupiditas, Cic. – m. 2. Supin., coram qua (familiae subole) neque dicere fas erat quod turpe dictu, neque facere quod inhonestum factu videretur, Tac. dial. 28.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inhonestus
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский